Zrezygnujesz ze mnie, choć jestem lepszy od wyższych?

Ilu znacie rozgrywających niższych niż 190 cm? Niepozornych, ale zdolnych, takich, którzy pomimo wzrostu zdołali osiągnąć poziom reprezentacyjny. Na pierwszy ogień poszedłby pewnie nasz rodzimy Paweł Woicki. Później dwaj Francuzi: Pierre Pujol i Benjamin Toniutti.

Zawodnik, którego chcę przedstawić, nie jest znany polskim kibicom, ale będziecie mogli mu się przyjrzeć już w trakcie Ligi Światowej 2012, a może w przyszłości także w naszej lidze. To Kanadyjczyk Dustin Schneider.

Siatkarskie miasto w niesiatkarskim kraju.

Urodzony w 1983 roku, wychował się w Brandon (prowincja Manitoba), gdzie siatkówka jest drugim, po hokeju, najpopularniejszym sportem. Dustin należał do tego pokolenia, któremu udało się osiągnąć w siatkówce coś poza rodzinnym Brandon. Od tego czasu coraz więcej dzieci i młodzieży zaczęło się interesować tym sportem i grać na poważnie, dołączając do drużyn szkolnych, a potem uniwersyteckich.

Jednak nie wszędzie w Kanadzie siatkówka cieszy się takim uznaniem. Kanadyjczycy mają jedynie ligę uniwersytecką, dlatego debiuty w profesjonalnych klubach zaliczają dopiero po skończeniu studiów. Schneider rozpoczął swoją karierę w Austrii, w klubie St. Augustine Sabres, by rok później przenieść się do Portugalii do klubu SL Benfica. Dla Dustina obecny sezon jest dopiero trzecim, ale nie należy do najszczęśliwszych. Musiał powrócić do Kanady ze względu na kontuzję kolana i zrobić sobie dwumiesięczną przerwę od treningów. W ciągu najbliższych dni podejmie decyzję, czy powróci do swego klubu Chaumont Volley-Ball 52 we francuskiej Pro B, czy pozostanie w Kanadzie, by przygotować się do sezonu reprezentacyjnego.

Najlepszy blokujący

Pomimo niskiego wzrostu (182 cm), Dustin potrafi zaskoczyć atakujących przeciwnej drużyny. W trakcie rozgrywek Pucharu Portugalii, który jego drużyna później zdobyła, zaliczył 12 bloków w ciągu jednego spotkania. Kanadyjczyk jednak nie przecenia swoich zasług.

- To nie była jedna z silniejszych drużyn w lidze - tłumaczy ze śmiechem. - Mój trener w trakcie meczu śmiał się z każdym kolejnym blokiem. Ponieważ nie jestem wysoki, należę zazwyczaj do tych najmniejszych w ekipie, a każda piłka wydawała się być przyciągana przez moje ręce i spadać prosto w boisko. Trener powiedział potem, że wpiszą to w mój profil, by wyszło, że jestem najlepszym blokującym.

Sezon w Portugalii był dla niego, jak do tej pory, najbardziej udany. Drużyna SL Benfica zdobyła wtedy Puchar Portugalii i zajęła drugie miejsce w lidze.

- Mieliśmy silną drużynę i wyrównany skład, w całeym sezonie graliśmy równo i bardzo dobrze. Poza tym uwielbiałem mieszkać w Lizbonie - wspomina Dustin.


 

Reprezentacja

Dustin zadebiutował w kadrze latem, zanim rozpoczął grę w swoim pierwszym profesjonalnym klubie. Z roku na rok Kanada robi postępy pod okiem szkoleniowca Glenna Hoaga.

- Ma świetne umiejętności organizacyjne. Zanim do nas dołączył, wszystko było chaotyczne. Glenn to poskładał i z każdym sezonem rozwijamy się coraz bardziej. Mam nadzieję, że będziemy to kontynuować.

Kanada zaliczyła dobry występ na poprzednich Mistrzostwach Świata, pokonując wtedy reprezentację Serbii, co było dla wielu niespodzianką. W roku 2011 wygrali kwalifikację do Ligi Światowej, a kilka tygodni później w Mistrzostwach strefy NORCECA zajęli trzecie miejsce. Dustin otrzymał nagrodę dla najlepszego rozgrywającego tego turnieju.
Następny cel to kwalifikacja olimpijska.

- Mamy szansę wygrać zarówno z Kubą jak i USA. Jeszcze nigdy nie byliśmy tak blisko nich. Z Kubą powinniśmy wygrać już w półfinale Mistrzostw NORCECA i gdyby nie jeden kapitalnie zagrywający Kubańczyk wynik byłby inny (Kanada prowadziła w setach 2:1, kiedy w 4. partii na zagrywkę wszedł Hernandez. Jego seria, powtórzona później w 5. secie pozwoliła Kubie wygrać to spotkanie - dop. red.). USA wciąż jest faworytem, ale - jak wspomniałem - nigdy nie byliśmy tak blisko obu tych ekip, więc może nam się udać - ocenia Schneider.

Nie są jeszcze określone cele do osiągnięcia podczas rozgrywek Ligi Światowej. Drużyna nie omówiła tego jeszcze, ciesząc się, póki co, z samego powrotu do rozgrywek.

- Ta grupa nam odpowiada, bo w Brazylii i w Polsce siatkówka to popularny sport, będziemy wiec grać przy pełnych halach, a to zawsze fantastyczne uczucie, nawet jeśli jest się drużyną przyjezdną.

Idealny rozgrywający

Jakie cechy powinien posiadać dobry rozgrywający?

- Cierpliwość, chęć nauki, przegląd sytuacji na boisku i umiejętność nieustannego myślenia w trakcie gry - wylicza Kanadyjczyk. - Trzeba być cierpliwym, bo pewne umiejętności i technika przychodzą z czasem. Obserwuję więc tych starszych, bardziej doświadczonych rozgrywających. Przydatna jest też umiejętność, poza prowadzeniem gry własnej drużyny, obserwacja gry przeciwnika i odwracenie jej na korzyść swojego zespołu. To wiąże się z nieustannym myśleniem i kalkulowaniem. To jest najistotniejsze dla rozgrywającego.

Siatkarskie wzory? Lloy Ball i Wadim Chamutckich. Amerykanin jest kreatywny, ma technikę i dobre warunki fizyczne. Rosjanin za to jest chytry, a styl jego gry bardzo podoba się Dustinowi, który stara się obserwować Chamutckiego i wziąć z jego gry coś dla siebie.

Marzenia

Dostać się na Igrzyska w Londynie. Mieć długą i pełną sukcesów karierę. Grać w dobrej lidze i rozwijać się.
Nie miał ofert z ligi włoskiej czy polskiej, ale zainteresowanie tym zawodnikiem wzrosło po Mistrzostwach NORCECA.

- Mój manager mówił mi, że wiele drużyn o mnie pytało, ja jednak miałem już podpisany kontrakt z moim klubem we Francji. Kluby i trenerzy z Europy nie mają łatwego dostępu do materiałów, by zobaczyć zawodników z Ameryki Północnej w trakcie tamtejszych turniejów, bo nie są one transmitowane. To w dużym stopniu wpływa na liczbę propozycji. Granie w reprezentacji i na turniejach międzynarodowych pomaga. Jeśli grasz dobrze, to mogą cię zauważyć, ale też z drugiej strony na tym samym turnieju jest wielu zawodników bliżej znanych trenerom. Nawet jeśli są gorsi, to o Tobie mają mniejszą wiedzę i wybierają tamtego.

Liga Światowa jest świetną okazją, by się pokazać, lecz to nie jest coś o czym się myśli w trakcie gry.

- Wtedy chcesz wyjść i zagrać jak najlepiej by wygrać mecz, a nie zastanawiasz się czy obserwuje cię ktoś, kto zaoferuje ci kontrakt.

Wyróżniać się

Choć nie było to zamiarem Schneidera, to w pewien sposób wyróżnia się w otoczeniu. Pochodzi z rodziny, w której ojciec i brat grali w hokeja. Sam zaczął iść śladami ojca, ale kiedy w jego życiu pojawiła się siatkówka, to ona stała się sportem numer jeden.

W siatkówce zawsze wyróżnia go wzrost, ale i umiejętności, upór, zawziętość i pewność siebie.

- Zawsze byli wokół ludzie, na każdym szczeblu wiekowym w mej karierze, którzy mówili: "Jesteś za niski do siatkówki, zacznij grać w coś innego". Odpowiadałem: "Dobrze, jeśli jestem niski, co w siatkówce ma znaczenie, ale jestem lepszy od tych wyższych rozgrywających, to jak możesz mnie nie wziąć do drużyny?" - mówi Dustin. Nie poddał się i dlatego dziś jest w tym miejscu. Kolejny przykład na to, że warto walczyć o to, co się kocha.

- Gdybym ich posłuchał, to dziś nie grałbym w siatkówkę.




Rozmawiała: Zuzanna Dulnik
fot.: fivb.org
Źródło: http://blokaut.net/aktualnosc/1032